بهانه ی پرواز معصوم عزيزم

از رفتنت دهان همه باز

                  انگار گفته بودند

                                        پرواز !

                                                 پر    واز  !

ادامه مطلب

 یک سال دیگر گذشت و هنوز و هنوز یادش در دل و جان ما است و هیچ چیز کم نشده از محبتش عشقق ناز نگاهش  این معلم دل ها معصوم عزیز برای همیشه در قلب ما است. دلتان شاد باد غم نبینید.

تشکر می کنم از دوستانی که یاد ما هستند و دلشان برای ما می تپد.

از دره هاي حيرت
در كو ه هاي اندوه
با بغض سنگي ام
مي رفتم و به زمزمه مي گفتم:

يك سيب، يك ترنج نبودي
كه گويمت
دستي شبانه آمد و، ناگه تو را ريود
اي جنگل عظيم محبت!

از دره هاي حيرت
در كو ه هاي اندوه
آهسته، خسته، بسته، شكسته...
مي رفتم و به زمزمه مي گفتم:

سرگشته اي كه هيچ نياسود!
پوينده اي كه هيچ نفرسود...

تا هر زمان، كه در ره آزاد زيستن،
پيوند، دوستي،
گامي توان نهاد،
حرفي توان نوشت،
شعري توان سرود،

با قلب مهربانش
با قامت بلندش
با روح استوارش
همواره در كنار تو خواهد يود...