موستاق اتا
مکان قرار گیری موستاق
غرب چین، ایالت سین جان به مرکزیت ارومچی، شهر کاشگر
ارومچی یکی از قطب های اقتصادی،تجاری منطقه غرب چین محسوب می شود. کاشکار یا کاشگر یا کاشی که از شهرهای کوچک ولی مهم ایالت سین جان است که در مسیر جاده ابریشم واقع بوده و در آن زمان به کاشی معروف بوده است، بناهای تاریخی زیادی دارد از جمله کهن ترین مسجد چین و معبد آپاهوجا که مقبره آپاهوجا یکی از مقتدرترین فرمانروایان کاشگر و خاندان اوست. در نزدیکی کاشگر صحرای تاکلاماکان، دومین صحرای بزرگ جهان به وسعت 337 هزار کیلو متر مربع واقع شده است .همچنین نزدیک بودن به مناطق بی نظیر گردشگری چون دریاچه کارا گول، مناطق مرزی پاکستان با نمایی از نانگا پاربات و کی2 و دیگر کوههای زیبای شمال پاکستان ، عبور از بخشی از بزرگراه قراقروم که هشتمین عجایب دنیا محسوب می شود، نزدیک بودن به مناطق کوهستانی رشته کوه تاریم باسین مشهور به کون لون شان با قلل زیبایی چون کنگور 7719 متر ، موستاق آتا 7546 مترو… از جاذبه های دیگر کاشگر است.
نام موستاق
موستاق آتا به معنای پدر کوههای یخی می باشد که از سه قسمت : موس یا موز= بوز آذری = یخ، تاق = داغ آذری = کوه و آتا = پدر تشکیل یافته است.
تاریخچه صعود موستاق آتا
پس از اولین تلاش روی این قله در سال1894 توسط سون هدین، تلاش های ناموفق بسیاری انجام شد تا سر انجام در سال 1956 تیمی متشکل از کوهنوردان روسیه و چین موفق به صعود این قله از مسیر نرمال که همان مسیر یال غربی است شدند.
اولین تیم ایرانی در سال 2005 از طرف شرکت آذر کوه تبریز موفق به صعود قله شدند.
----
چهارده مرداد
اختلاف ساعت بین تنبل ها و زرنگ ها که دو ساعتی می باشد به نفع تیم آلمان تمام شده راه می افتند، ساعت چهار و سیزده دقیقه تن خسته به شیب تند و بی انتهای قله می سپاریم، وای خدا امسال چه هوایی ما را یاری می کند سال قبل "حسین" داد سی و دو درجه زیر صفر را سر می داد، ولی امسال شلوار پر زیاد به کار نمی آید و تو گویی ناله می کند.
خوشحالم که مشکل سرمازدگی در بین نیست اگر چه هجوم ابرهای بی تاب از پایین مرا نگران و بی تاب کرده از این رو وقتی از لابلای صف پیشنهاد استراحت داده می شود به سختی خود را نگه می دارم، اگر چه خود نیز بی تمایل نیستم، تا بلکه از شَر این بی خوابی چند روزه دمی نجات یابم. باز هم شیب بی انتها، برف نرم و نفس سخت به ریه می رسد، باز امید و سایه قله در دشت کولان شان امید بخش است، اگر چه چند دقیقه بیشتر تنازی نمی کند ولی شوق صعود را افزون می سازد.