سخنی از بام وطن
پرواز آفتاب و نسیم
و پرنده را میدانم
و صفای دلاویز دشت را
از پشت میله های قفس؟
اما پرواز لحضه ها را
افسوس می خورم
پرواز این پرنده ی بی بازگشت را...
زمستان بهشت کوهیان
چه کنیم این بهشت، جهنم سفید نشود
سخنی از بام وطن
طلب کرد. طلبید. داشتم درد نامه سال قبل رو مرور می کردم که دوستی پیشدستی کرد و مطلب سال قبل که چیزی شبیه درد نامه بود روی سایت آورد. از طرفی خوردیم به انتخاب رئیس جدید فدراسیون و تغییراتی که جالب بود و دلنشین، من جمله راه اندازی "کمیته امداد نجات کوهستان" پیرو این اقدامات مصاحبه و اطلاعیه های پیاپی بی تاٌثیر نبود.
هوای خراب چند روز قبل اجرا باعث شده بی وسیله ها به قله های زیر 4000 متر بسنده کنند. دوستان خوب ما از بندرعباس و کرمان، یزد، اصفهان و تهران، قائمشهر، قزوین، زنجان و نقده شدیم 20 نفر. از ترمینال شرق راهی جاده هراز و گردنه امامزاده هاشم را که سُریدیم چشمانمان به جمال پر ابهت بام کشورم روشن شد.
پلور. قرارگاه کوهیان، دوستان هلال احمر استان نگران مصدومی از لرستان هستندکه حوالی آبشار یخی سقوط کرده و در بارگاه سوم در انتظار پرواز بالگرد و لحضه شماری پایان گلریزان شادیم که مصدوم راهی بیمارستان شد. تشکیل کار گروه امداد نجات فدراسیون را به فال نیک می گیریم و راهی دو راهی رینه گوسفند سرا می شویم.
محمد حسن نجاریان