«روياي صعود» را در نمايشگاه بينالمللي کتاب تهران ببينيد
یک درد دل، یک مصاحبه
http://koohnews.blogfa.com/post-3.aspx
آقای نجاریان شما صعودهای بزرگی داشته اید و با بزرگان زیادی کوه نوردی کردید. اگه بخواد شیرین ترین و تلخ ترین خاطره یا اتفاق زندگی کوه نوردی تون رو برای ما بگید، به چی اشاره می کنید؟
بگذاريد از هر كدام دو مورد را نام ببرم:
در موقع صعود به گاشربروم دو، در سال ۷۶ به آناتولي بكريف برخورديم كه هنوز كه هنوز است، افتادگي و برخورد و منش اين فرد يادم مانده است، خصوصا موقعی كه بعد از صعود برودپيك با آمريكايي ها به كمپ اصلي گاشربروم برگشت، انگار در محل زندگی خود كوهنوردي مي كرد. كسي از او نپرسيد بدوم مجوز كجا مي روي. همه ي افسرها دوستش داشتند. او نمونه يك انسان واقعه اي بود.
اما یکی دیگر از خاطرات شیرین دوران کوه نوردی ام، لذت صعود اورست بود، بعد از آن همه فعاليت سنگین در ارتفاع، خصوصا روز نهايي صعود كه رفتيم تا قله جنوبي در ارتفاع ۷۷۸۰ متري و به علت طوفان برگشتيم به كمپ چهار در ارتفاع ۷۹۹۰ متري. روز بعد موفق به صعود قله اصلی اورست به ارتفاع ۸۸۴۷ متر شدیم.