مراپیک - نپال - هیمالیا

  درود بر ایران

                                 

بعضی وقتا فکر می کنی می شود، اما می شود چه شود

این نقل داستان مردی آهنین دلی است که علیرغم سن زیاد بالای ۶۰ سال و بیماری  توانست مردانه همراه ۱۱ دلاور دیگر برفراز قله مرا پیک نپال بیاستد.

 یک بار خیلی سال پیش با او در آرارات همسفر شدم و بعد اون سال همیشه دلم لک زد ای کاش یه بار، فقط یه بار دیگه این افتخار نصیبم بشه و با او هم دل شوم که زد و راهی مراپیک تو نپال شدیم نمیدونم از مردانگی او بگم یا مهربانی امیر از صمیمیت و خون گرمی غلامی و همراهانش بگم یا دلدادگی کاوان. نمیدونم به مرور خاطرات سالها قبل با محسن بپردازم یا مرور عشقش به همه خلاصه لذتی بود از یاد نرفتنی ای کاش شما هم این گونه سفر کنید.

مال ما که عجین شد با پاکی و سادگی مردم این سرزمین که همه اش درس است و شور دل دادگی...

کاش سفر بی انتها بود

 

                   

عکس هایی از این سفر 

 

این تیم با زنده نگه داشتن جان باختگان کوه و همچنین در سپاس از کسانی که در راه نجات انسان ها گام برمی دارند نام و نشان مرکز سرطانی های مهرانه زنجان را همراه خود تا قله برد و در آنجا مورد استقبال تیم های کشورهایی چون چکسلواکی، اسپانیا، امریکا، ژاپن، سویس و... قرار گرفت و مقرر شد در ارتباط بعدی به این مرکز کمک نمایند.

گزارش برنامه صعود